Merhaba Abbas

Sevgili Abbas,
Bu sana ilk yazışım. Küçükten beri tuttuğum günlüklere bir isim verirdim, bu da abbas olsun dedim. Hani ilk sayfaya daha özenerek yazar ya insan, hani böyle el yazısı falan yapar şekil yapar orasına burasına. Ama uğraşamıycam senlen Abbas. Bak ilk günden sana bir antipati bile beslemeye başladım Abbas. Bi kere ismin itici. Neysseeee....
Ben kimmiyim Abbas? Daha tanımıyorsun hı? Sus terbiyesiz, ben senin efendinim. İster yazar ister siler ister çizerim seni. Gıkını çıkaramazsın bana. İlk posttan gör dişlerimi de sonra bana lagaluga yapma. Ben sonraki postlarda sana Cicim diye hitap etmesini de bilirim, fakat ilk günden şımartmaya gelmiyor sizi. Bi de Abbas belirtmem gereken bişey var ki, kasmaya niyetli değilim. Yani yok şurda virgül olacaktı, şunun başı büyük, şunun kıçı noktalı virgüllü olacaktı deme bana.
Abbas, ütü masası masalıktan çıkmış, küçük bir tepecik halini almış durumda. Gülme ordan küçük işte, tamam biraz büyüdü tepeciğim. Ama Abbas boğazım ağrıyor, bak topladım çamaşırları, hatta sepette de bırakmadım katladım onları. Hatta çamaşırlık küsmesin diye ona da yeni çamaşırları astım.
Bülent ile Armağanın vıccık vıccık ilişkisini izledim zorum neyse. Herkes uyudu yine Abbas. Bi ben ayaktayım bi de sen. İyi ki günlüksün yoksa hakkımızda dedikodu bile çıkarır bu bloggerlar. Kim mi onlar? :) Esasnda beni bilirler, tanırlar, severler de. Ama sana onları tek tek anlatmayacağım. E ben yolcuyum sen de abbassın. Kim bilir gelir okurlar bile belki.
Benim senden önce bir günlüğüm daha vardı Abbas. O bir dişiydi. He he güzeldi, böyle cicili biciliydi. Mavi makyaj yapmıştım ona, ismi senin gibi demode olsa da kendi gayet tatlıydı :P Ama kapattım gitti :))) İşte Abbas bu yukarda bahsettiğim blogger arkadaşlar benim bu cümlemden belki kim olduğumu anlarlar. Ama başkaları anlamasın. Anlamasın işte sorma Abbas öyle. Gel şimdi yatalım sarılıp senlen. Yarın yeni havadisleri anlatırım. Öpüyorum kocaman.